ඇත්ත කතා තුනක්.
01. ජැක්සන් ඇන්තනි වරක් පොළොන්නරුව ප්‍රදේශයේ වාර්තා වැඩසටහනක් කරනවා. ඒ කාලේ ඔහු ජාතික රූපවාහිනියේ නිවේදකයෙක්. ඒ වැඩ සටහන අතර තුර ඔහුට අවස්ථා කීපයකදීම කියැවෙනවා "වැව් තාවිල්ල" කියන වචනය. පස්සේ ඔහුට එය වැටහී "වැව් තාවුල්ල" කියා තරමක් බර කොට කියනවා.
මේ සිදුවීමෙන් දින කීපයකට පසු එක්තරා පාසල් දරුවෙක් තමාගේ සිංහල රචනාවට වැව් තාවිල්ල කියන වචනය ලියනවා. එය දුටුව ගුරුවරයා "මේක වැරදියි පුතා, නිවැරදි පදය වැව් තාවුල්ල" කියා හදනවා. නමුත් දරුවා කියනවා, ජැක්සන් ඇන්තනීත් මේ වචනය භාවිත කළේ මෙහෙමයි කියා. ගුරුවරයා කියනවා, එහෙමනම් තමා පොඩ්ඩක් ඒ ගැන සොයා බලන්නම් කියා. ඒ ගුරුවරයා අදාළ සිදුවීම ලියලා ජැක්සන්ට ලිපියක් එවනවා, "මහත්මයාණෙනි, මේ වචන දෙකෙන් කුමක් ද නිවැරදි කියා පහදා දෙන්න" යනුවෙන්. අතිශය මනස්තාපයට පත් වන ජැක්සන් එවේලේම ලිපියක් ලියනවා එම ගුරුවරයාගෙන් සහ ශිෂ්‍යයාගෙන් සමාව ඉල්ලමින්, වැව් තාවුල්ල යන පදය නිවැරදි බව දක්වමින්. එක කතාවක් ඉවරයි.
02. මා සරසවියේ ඉගෙන ගන්නා කාලයේ අපට මහායාන බුදුදහම ඉගැන්වූයේ මහාචාර්ය එච්.එම්. මොරටුවගම මහතා. ඒ වන විට විශ්වවිද්‍යාලයපද්ධතිය ම මාධ්‍යමක දර්ශනය සම්බන්ධයෙන් දැන ගෙන හිටියේ මොරටුවේ සාසනරතන හාමුදුරුවන්ගේ "මූලමාධ්‍යමිකකාරිකා" විතරයි. ඒ අතර මහාචාර්ය අසංග තිලකරත්න මහතා "ශූන්‍යතාවාදය හා චරණය" කියලා පොතක් එළි දක්වනවා. එහිදී ඔහු 'මධ්‍යමක' කියන පදය යොදනවා. මොරටුවගම මහතා අපට හැමදාම කියා දුන්නේ 'මාධ්‍යමික' කියන පදය. මේ නිසා මේ වචන දෙකේ වෙනස ගැන මං ඇහුවා. එදා, තමනුත් පාලි සංස්කෘත උගත් මහාචාර්යවරයෙකු ලෙස එච්.එම්. මොරටුවගම මහතා උත්තර දුන්නේ මෙහෙමයි. "මම දන්න තරමින් නම්, මාධ්‍යමික යන වචනය තමයි ව්‍යාකරණානුකූලව නිවැරදි, නමුත් අසංග කියන්නේ කුශාග්‍ර දැනුමක් තියෙන කෙනෙක්. එහෙම කෙනෙක් හේතුවක් නැතිව යමක් ලියන්නේ නැහැ. පුළුවන් නම් අසංගගෙන් මේක අහලා මටත් පොඩ්ඩක් කියනවා ද?". ඉන් දින කීපයකට පසුව මම අසංග තිලකරත්න මහතාව හමු වී මේ ගැන ඇහුවා. ඔහු ඉතා කාරුණිකව එම පද දෙකේ ව්‍යාකරණමය වෙනසත් අර්ථ වෙනසත් පැහැදිලි කළා. මධ්‍යමක කියන්නේ එම දර්ශනයට, මාධ්‍යමික කියන්නේ එම දර්ශනය අනුගමනය කරන්නාට.
3. තුන් වන කතාව මෙහෙමයි. ලබුගම ලංකානන්ද පණ්ඩිත හාමුදුරුවන් ලියන ලිපියක 'ස්‍රොත' කියන වචනයට දන්තජ 'ස' ලියා තිබුණා. මේක දුටුවාම හැමෝම හිතුවේ මේක වැරදීමක්, මෙතන්ට දන්තජ නෙවේ, තාලුජ ලියා 'ශ්‍රෝත' කියා නිවැරදි විය යුතු බවයි. නමුත් පේරාදෙණියේ හිටපු සිංහල මහාචාර්ය, දැන් සිංහල විශ්වකෝශයේ ප්‍රධන කර්තෘ කේ.එන්.ඕ, ධර්මදාස මහතා තීරණය කරනවා, නැහැ මේක සොයා බලන්න ඕනේ කියලා. පසුව සියලු දෙනාට වැටහෙනවා, දන්තජ 'ස' සහිතව 'ස්‍රෝත' කියා ලියන්නේ 'ප්‍රවාහය' කියන අර්ථයට බව. ධර්මදාස මහතා එහිදී "ලංකානන්ද හාමුදුරුවන්ගේ අක්ෂරවින්‍යාසය හදන්න අපි කවුද" කියා කියන්නේ මද සිනහවක් ද පහළ කරමිනි.
කිසියම් උගත් පුද්ගලයෙකුට වරදින්නේ නැත කියා නියමයක් නැත. නමුත් එවැනි කෙනෙකුගේ අතින් වරදක් වුණාම හෝ වරදක් වී ඇති බව පෙනී යන විට හෝ ඒ ගැන සොයා බැලීමක් කළ යුතුය. කිසිවිටෙකත් ඔහු/ඇය මෝඩයෙකු ලෙස උපකල්පනය නොකළ යුතුය.
01. ජැක්සන් ඇන්තනි වරක් පොළොන්නරුව ප්‍රදේශයේ වාර්තා වැඩසටහනක් කරනවා. ඒ කාලේ ඔහු ජාතික රූපවාහිනියේ නිවේදකයෙක්. ඒ වැඩ සටහන අතර තුර ඔහුට අවස්ථා කීපයකදීම කියැවෙනවා "වැව් තාවිල්ල" කියන වචනය. පස්සේ ඔහුට එය වැටහී "වැව් තාවුල්ල" කියා තරමක් බර කොට කියනවා.
මේ සිදුවීමෙන් දින කීපයකට පසු එක්තරා පාසල් දරුවෙක් තමාගේ සිංහල රචනාවට වැව් තාවිල්ල කියන වචනය ලියනවා. එය දුටුව ගුරුවරයා "මේක වැරදියි පුතා, නිවැරදි පදය වැව් තාවුල්ල" කියා හදනවා. නමුත් දරුවා කියනවා, ජැක්සන් ඇන්තනීත් මේ වචනය භාවිත කළේ මෙහෙමයි කියා. ගුරුවරයා කියනවා, එහෙමනම් තමා පොඩ්ඩක් ඒ ගැන සොයා බලන්නම් කියා. ඒ ගුරුවරයා අදාළ සිදුවීම ලියලා ජැක්සන්ට ලිපියක් එවනවා, "මහත්මයාණෙනි, මේ වචන දෙකෙන් කුමක් ද නිවැරදි කියා පහදා දෙන්න" යනුවෙන්. අතිශය මනස්තාපයට පත් වන ජැක්සන් එවේලේම ලිපියක් ලියනවා එම ගුරුවරයාගෙන් සහ ශිෂ්‍යයාගෙන් සමාව ඉල්ලමින්, වැව් තාවුල්ල යන පදය නිවැරදි බව දක්වමින්. එක කතාවක් ඉවරයි.
02. මා සරසවියේ ඉගෙන ගන්නා කාලයේ අපට මහායාන බුදුදහම ඉගැන්වූයේ මහාචාර්ය එච්.එම්. මොරටුවගම මහතා. ඒ වන විට විශ්වවිද්‍යාලයපද්ධතිය ම මාධ්‍යමක දර්ශනය සම්බන්ධයෙන් දැන ගෙන හිටියේ මොරටුවේ සාසනරතන හාමුදුරුවන්ගේ "මූලමාධ්‍යමිකකාරිකා" විතරයි. ඒ අතර මහාචාර්ය අසංග තිලකරත්න මහතා "ශූන්‍යතාවාදය හා චරණය" කියලා පොතක් එළි දක්වනවා. එහිදී ඔහු 'මධ්‍යමක' කියන පදය යොදනවා. මොරටුවගම මහතා අපට හැමදාම කියා දුන්නේ 'මාධ්‍යමික' කියන පදය. මේ නිසා මේ වචන දෙකේ වෙනස ගැන මං ඇහුවා. එදා, තමනුත් පාලි සංස්කෘත උගත් මහාචාර්යවරයෙකු ලෙස එච්.එම්. මොරටුවගම මහතා උත්තර දුන්නේ මෙහෙමයි. "මම දන්න තරමින් නම්, මාධ්‍යමික යන වචනය තමයි ව්‍යාකරණානුකූලව නිවැරදි, නමුත් අසංග කියන්නේ කුශාග්‍ර දැනුමක් තියෙන කෙනෙක්. එහෙම කෙනෙක් හේතුවක් නැතිව යමක් ලියන්නේ නැහැ. පුළුවන් නම් අසංගගෙන් මේක අහලා මටත් පොඩ්ඩක් කියනවා ද?". ඉන් දින කීපයකට පසුව මම අසංග තිලකරත්න මහතාව හමු වී මේ ගැන ඇහුවා. ඔහු ඉතා කාරුණිකව එම පද දෙකේ ව්‍යාකරණමය වෙනසත් අර්ථ වෙනසත් පැහැදිලි කළා. මධ්‍යමක කියන්නේ එම දර්ශනයට, මාධ්‍යමික කියන්නේ එම දර්ශනය අනුගමනය කරන්නාට.
3. තුන් වන කතාව මෙහෙමයි. ලබුගම ලංකානන්ද පණ්ඩිත හාමුදුරුවන් ලියන ලිපියක 'ස්‍රොත' කියන වචනයට දන්තජ 'ස' ලියා තිබුණා. මේක දුටුවාම හැමෝම හිතුවේ මේක වැරදීමක්, මෙතන්ට දන්තජ නෙවේ, තාලුජ ලියා 'ශ්‍රෝත' කියා නිවැරදි විය යුතු බවයි. නමුත් පේරාදෙණියේ හිටපු සිංහල මහාචාර්ය, දැන් සිංහල විශ්වකෝශයේ ප්‍රධන කර්තෘ කේ.එන්.ඕ, ධර්මදාස මහතා තීරණය කරනවා, නැහැ මේක සොයා බලන්න ඕනේ කියලා. පසුව සියලු දෙනාට වැටහෙනවා, දන්තජ 'ස' සහිතව 'ස්‍රෝත' කියා ලියන්නේ 'ප්‍රවාහය' කියන අර්ථයට බව. ධර්මදාස මහතා එහිදී "ලංකානන්ද හාමුදුරුවන්ගේ අක්ෂරවින්‍යාසය හදන්න අපි කවුද" කියා කියන්නේ මද සිනහවක් ද පහළ කරමිනි.
කිසියම් උගත් පුද්ගලයෙකුට වරදින්නේ නැත කියා නියමයක් නැත. නමුත් එවැනි කෙනෙකුගේ අතින් වරදක් වුණාම හෝ වරදක් වී ඇති බව පෙනී යන විට හෝ ඒ ගැන සොයා බැලීමක් කළ යුතුය. කිසිවිටෙකත් ඔහු/ඇය මෝඩයෙකු ලෙස උපකල්පනය නොකළ යුතුය.
Comments
Post a Comment