මගේ නම

මට අයිති නැති මගෙ දිරාගිය වාහනය
පාරෙන් අඩක් හෝ වැඩි ඉඩක් අරගෙන ය
අයින් කර ගත නොහැක දෙපැත්තේ කුණු කානු
මහතුනේ ඉවසන්න ටික දුරයි මේ පාර…

මේ පාර ළඟ නිසයි හැරෙව්වේ මං මෙහෙට
මහ පාරෙ ගියත් මට මෙච්චරත් නෑනෙ ඉඩ
මග දෙපස නැගී සිටි සිටු මැදුරු වා කවුළු
ඇහැ ඇරී රවයි මට ඔබ පමා වෙන නිසා

කඩිසරව දුව ගොසින් බොහො කලක් බර අරං
දැං මේ පුතත් මහ මගට නාකි වී මං වාගෙ
තිරිංගෙත් තෙපුල් දෙයි වෙවුලමින් මා අතට
දිව යන්න බෑ වෙරෙන් හිටියොතින් හිටියා ම ය

සීතලෙන් පැදව යන පවන වාගේ දුවන
ඔබේ ඔය පොඩි බවන උදුරගෙන මගෙ පාර
හිතේ කහටක් නැතිය මං කියන දේ අසව
ඉදිරි පාරෙන් හැරී මේ පාර දෙමි ඔබට

මං කවුද කොහෙ යම් ද කියා දන්නැති දිනෙක
පාසල හැරී යන තරුණ දඟ කොලු රෑන
මගේ නම ලියා දුනි නොතේරෙන වහරකින්
සෝදා හළ නොහැකි දූලි තට්ටුවක් මත....