ලංකාව කියන දූපත ඇතුළේ සිංහල කතා කරන සමාජය තුළ විවාහය පිළිබඳ කුමක් කතා කළත් එය පිළුණු වුණු මාතෘකාවක්. ඇයි තාමත් විවාහයේදී කුලය බලන්නේ? කේන්දර ගළපන්නේ මොකටද? ආදරය කර විවාහ වීම හොඳද නැතිනම් යෝජිත විවාහ සාර්ථකද? සමලිංගික විවාහවලට අනුමැතිය දීම හොඳද? මේ ආදි වශයෙන් අනේකප්‍රකාර මාතෘකා ඕනෑ තරම් සයිබර් අවකාශයේ කතා කර ඇති. මේ මොහොතේත් කතා කෙරෙනවා ඇති. හැබැයි මේ මාතෘකා පිළුණු වුණත් නැවත නැවත කරළියට ගෙන ආ යුතුයි කියායි මා සිතන්නේ. ඇයිද යත්, අදටත් ග්‍රහයන්ට බයේ විවාහ නවත්වන, කුලයෙන් අඩුයි කියා විවාහ යෝජනා ප්‍රතික්ෂේප වන, ප්‍රේම සම්බන්ධතා බිඳ වැටෙන රටක් මෙය. මෑතකදී සිදු වුණු හදකම්පා කරන අත්දැකීම් කීපයක් නිසා මේ ‘විවාහය’ කියන මාතෘකාව නැවත ඇද ගන්න ඕනෑ කියන හැඟීම සෑහෙන කාලයක් මගේ හිතේ තිබුණා. මේ ලියන්නේ ඒ නිසා. මං ඇත්තටම අද කතා කරන්නේ, සිංහල කතා කරන ලාංකේය සමාජය තුළ, ‘විවාහ වන්නේ ඇයිද’ යන ප්‍රශ්නය ගැනයි.
The Writings of Liyana Rāla